þriðjudagur, september 30, 2003

Hæ allar! Ég er eiginlega bara að prófa hvort þetta virkar nokkuð hjá mér. Sverrir reyndi að hjálpa mér í dag en það virkaði alls ekki eins og kannski einhverjar ykkar sáu í dag. Þetta var allt í hakki... Allavega þegar ég skoðaði það... En nú er því bjargað og ætli þessi færsla virki...
Kemur í ljós í næsta þætti
(já klukkan er orðin alltof margt og ég orðin allt of þreytt)

Dagbjort at 00:18

mánudagur, september 29, 2003

hæ, hæ...heyrriði það er e-ð að e-mailinu mínu (eða þá tölvunni okkar) og ég get ekki sent e-mail í dag, en gæti e-r sem veit hvennig ég get contactað Hildigunni úti í Ekvador skrifað það á þessa síðu (ég verð þá bara að reyna að komast á netið úti) Er sko að fara á eftir fyrst til New York og Panama samt áður en ég fer til Ekvador, kem ekki til Ekvador fyrr en 6. október (eða kannski 7. er ekki alveg viss).
Asgerdur at 13:04

sunnudagur, september 21, 2003

Ég biðst innilegrar afsökunar á færslunni minni hérna um daginn. Það virðist sem einhverjir séu ekki enn búnir að fatta minn svartsteikta húmor, og þar af leiðandi misskilið það sem ég sagði. Ég var sem sagt EKKI á spítala hvað þá í öndunarvél. Ég átti bara við að ég væri ekki búin að blogga svo lengi að ég gæti talist dauð í bloggheimum.

That's all folks! dadaraddadadadadadadaaa, dadadadaadaaadaaaa!
Kristín at 18:06

Halló allar :)
Núna er ég komin með góða tölvu heim til mín þannig að ég get loksins byrjað að blogga almenninlega. Ég hélt því nefninlega alltaf fram að ég hefði ekki nógu góða aðstöðu til þess að blogga, en núna hef ég enga afsökun!
Ég ætla að byrja á helstu fréttunum. Síðastliðinn fimmtudag var hinn árlegi busadagur. Það var skítkalt en tógaklæddir 6. bekkingarnir létu það ekki á sig fá og sýndu litlu 3. bekkinginum hvar Davíð (ekki Davíð Þorsteins samt) keypti ölið! Um kvöldið var haldið í partý í Skeifunni (sama sal og busapartýið mitt var í (skondin tilviljun!)). Þar sem að ísbúðin í Fákafeni (a.k.a. �lfheimáísbúðin) var nánast í næsta húsi þá fórum ég og Dagbjört í tógunum okkar og fengum okkur ís. Ég held að það séu ekki margir sem geta státað sig af því að hafa keypt ís í laki einum klæða (nánast!) Það var líka horft á okkur undrunaraugum og margir haldið að við værum nýsloppnar af Kleppi eða eitthvað álíka :) Fjörið hélt áfram á Nasa þar sem enginn annar en Páll Óskar þeytti skífurnar og hélt uppi dúndrandi stemmingu fram á nótt :)
Ég myndi setja myndir inn en ég kann það ekki! HJ�LP KRIST�N!!! Hvernig setur maður aftur liti á textann sinn? Ég er búin að gleyma því.
Ég held að það sé ekkert meira í fréttum núna. Læt heyra fljótt í mér aftur :)
Kiss og knús

Bjarney at 03:07

fimmtudagur, september 18, 2003

Hææææ

Það er frí í skólanum hjá mér í dag af því að það er fellibylur (hurricane) að ganga yfir. Að fá frí í skólanum vegna veðurs finnst mér �slendingnum mjög skrítið. Sérstaklega vegna þess að veðrið er ekkert svo slæmt. Svolítið rok eins og við erum vön að hafa heima og rigning. Það rignir þó heldur meira en á �slandi en com on... Metrolestin gengur ekki í dag og ekki strætó heldur. Skólinn minn er ekki sá eini sem lokar í dag, nei... allir skólar á DC svæðinu eru lokaðir og mjög mörg fyrirtæki líka. Fólk er alveg að ærast hérna. Það kemur mjög sjaldan fellibylur hingað en fyrr má nú aldeilis fyrr vera og auk þess eru bara leifarnar eða útjarðinn af fellibylnum sem kemur hingað.
En alla vega nóg um það... Hjá mér gengur lífið svo sem sinn vanagang. Ég fer á æfingar á morgnana, borða, fer í tíma, borða meira og læri. Frekar einhæft líf og ekki svo mikið öðruvísi en það var heima. Það er samt nóg að gera í skólanum, endalaus heimavinna og ofan á það þarf ég að fara í svona study hall í átta klukkustundir á viku. Allir freshmen sem eru í íþróttum þurfa að gera þetta, ógeðslega fúlt en hey hvað getur maður svo sem gert við því.
Hef hef svo sem ekki mikið að segja ykkur, engar skemmtilegar sögur héðan núna. Vildi aðalega láta ykkur vita að það var frí í skólanum í dag ;)

Stubbbbaaaknúúús


Inga at 22:12

miðvikudagur, september 17, 2003

Hæ hæ allir
Eftir langa umhugsun hef ég ákveðið að skrifa aftur eitthvað úr ferðasögunni frá Spáni fyrst sú síðasta birtist á óskiljanlegu tungumáli. Ekki að það væri ekki hægt að segja hana í einhverjum saumaklúbbnum heldur af því að sumar dvelja í útlöndum;) Jæja allavena.....
það var ótrúlega gaman og tíminn fljótur að líða! Við gerðum flest þetta týpíska eins og að fara út að borða á hverju kvöldi, labba framhjá götusölunum við ströndina á hverju kvöldi og kíkja á aðalgöngugötuna, sem heitir San Miguel, þar sem tyrkneskir teppasölumenn gerðust ansi ágengir við að reyna að selja okkur gólfteppi (þeir voru farnir að þekkja okkur) og einn sölumaðurinn gerðist meira svo ágengur við að reyna að selja að til að sýna hve mikil gæðateppi þetta væru tók hann upp kveikjara og reyndi að kveikja í teppinu..hahaha:) Já hótelið okkar var mjög vel staðsett eða semsagt alveg við ströndina og rétt hjá aðalgöngugötunni sem lá í miðbæinn. Þarna var líka allt til alls eins og á svona sólarstöðum og meira að segja mini-golf sem við prófuðum en þrautirnar á brautunum voru eftirlíkingar af svona frægu eins og Eiffel-turninnn, Litla hafmeyjan, Frelsisstyttan, strumpahús og fleira. Þá fórum við í dýragarð, í tívolí og tókum lest til borgarinnar Malaga og skoðuðum okkur um þar. Eitt af því skemmtilegasta sem við gerðum voru ferðir með fararstjóra í Alhambra-höllina rétt hjá Granada og til Gíbraltar. Þessu hefði ég ALLS EKKI viljað missa af! Til að reyna að gera langa sögu stutta þá bjuggu Márar, sem voru múslimar, í Alhambra þar til �sabella og Ferdinand, sem voru kristin, tóku völdin og komu þar á kristni. T.d. var einn salurinn í höllinni móttökusalur þar sem konungshjónin tóku á móti Kristófer Kólumbus sem vildi fá styrk frá konunshjónunum til að sigla.....æ þið vitið fjólubláa sögubókin! Gíbraltar-ferðin var líka frábær, þar hafa Bretar haft yfirráð síðan ca 1711 og þar er því allt breskt, rauðir póstkassar, rauðir símaklefar og löggur með svarta, háa húfu með stjörnunni á þið vitið. Við fórum í rútu upp Gíbraltarklettinn þar sem tóku á móti okkur fyndnustu og mest forvitnu apar sem ég hef séð! Einn stal t.d. ís frá einum túristanum og svo hoppuðu þeir ofan á rúturnar og reyndu svo að troða hausnum í gegnum gluggarifu á rútunni á meðan við keyrðum upp, en það var mikið hlegið að þessu! Þarna skoðuðum við líka helli sem Bretar höfðu fyrirhugað að hafa sem herspítala í seinni heimsstyrjöldinni en ekkert varð úr. Frá Gíbraltar sáum við meira að segja yfir til Afríku því það var svo gott skyggni! Jæja, ég gæti sagt meira og meira frá öllu en læt þetta nægja;)
En yfir í annað, nú er ég byrjuð að vinna á slysa- og bráðadeild í Fossvogi það er fínt, mjög fín tilbreyting auk þess sem maður lærir örugglega svoldið á að vinna á svona stað. Maður getur átt von á ýmsu svo maður verður vonandi smám saman að byggja sig upp til að geta séð ýmsa hluti.
En já sjáumst við fyrsta tækifæri og vonandi verður næsti saumaklúbbur ekki þegar ég er að vinna því ég vinna aðra hverja helgi:/
Kiss og knús:)
Marta María

Marta María at 19:37

sunnudagur, september 14, 2003

Jaeja, better late then never..... Thá er madur kominn til Guayquil í Ecuador og búinn ad vera í thrjár vikur, skrýtid hvad thetta er búid ad vera fljótt ad lída. En thetta var sko ekki svona fljótt ad lída fyrstu dagana, úff nei. Djöfull langadi mig heim um leid og ég kom hingad. Thad byrjadi náttúrulega á thví ad fjölskyldan var ekki komin thegar ég kom á flugvöllinn seint á laugardagskvöldi. Thad var gedveikt chaos tharna til ad byrja med, en eftir svona 30 min. thá var ég naestum ein tharna, bara einhverjir öryggisverdir med huge byssur sem töludu ekki ensku. Ég var ekki med heimilisfangid hjá fjölskyldunni og thad var enginn sími tharna á svaedinu thannig ad ég var ordinn nett stressud. Svo var líka alltaf einhver gaur tharna ad segja mér ad passa mig og ad tala ekki vid neina ókunnuga en endadi svo med thví ad bjóda mér far.... gedveikt creepy gaur. En svo komu foreldrarnir eftir 40 min. og ég gjörsamlega fadmadi thau til dauda, var svo ánaegd ad sjá thau. Svo brunudum vid heim í thessari lika brjáludu umferd, aldrei séd adra eins umferd, shit hvad ég er alltaf hraedd um líf mitt hérna í umferdinni. Krít er sko bara Noregur í samanburdi vid thetta! Krakkarnir theirra voru ekki heima thegar vid komum heima og thau tala ekki stakt ord í ensku og ég taladi ekki stakt ord í spaensku thá, thannig ad ég fór bara beint ad sofa og var dálítid midur mín eitthvad, svolítid mikid kúltúrsjokk. Ég bý sem sagt í litlu húsi í frekar fátaeku hverfi (allir ad vara mig vid ad fara varlega tharna um...). En fjölskyldan er alveg ótrúlega indael, get ekki sagt neitt annad um thau. Thad tók dálítinn tíma ad venjast ad búa med fjölskyldu thar sem ég er ekki búin ad gera thad sídust árin, en thetta er allt ad koma. Thau eiga thrjá krakka: Pericles sem er 20 ára og er ad laera í sama háskóla og ég, 17 ára stelpu sem er í high school og svo 19 ára strák sem er ad laera í Quito (höfudborg Ecuadors). Hann var ad vinna í USA í sumar og kom heim sídustu helgi og kom vid í Guayaquil. Shit hvad drengurinn er fallegur, sjaldan séd jafn fallegan strák. Verst ad hann býr í Quito, kemur víst eiginlega aldrei í heimsókn..... Bródir hans Pericles er engan veginn saetur en ótrúlega almennilegur. Mig og annarri stelpu er farid ad gruna ad hann sé samkynhneigdur (bara af hegdun ad daema), en thótt ad hann vaeri thad thá myndi hann örugglega aldrei vidurkenna thad thar sem fjölskyldan hans er mjög trúud.... Thad er annad sem ég hef thurft ad venjast, thetta trúardót. Thad eru baenir og krossar upp um alla veggi, frekar óhugnanlegt eitthvad.... Fór meir ad segja í messu med mömmunni!!! Gedveikt skrýtid!
Guayaquil er huge borg, taeplega thriggja miljón manna borg. Thad er mikid líf hérna og hávadi. Eins og ég sagdi thá er umferdin crazy, gjörsamlega crazy! Tek rútu til ad komast út um allt, og ef ég hef einhvern tímann kvartad yfir straetó kerfinu á �slandi, thá tek ég thad til baka!! Thad er ekkert kerfi hérna, engar straetóstödvar eda tímatafla. Madur tharf bara laera hvada leidir hvada straetóar fara og thegar madur sér thá nálgast, thá veifar madur eins og mother fucker og hoppar um bord. Konur er heppnar thví ad bílstjórarnir stoppa fyrir theim, en karlarnir thurfa bókstaflega ad hoppa af og hoppa um bord.
Ég er sem sagt ad laera spaensku í skólanum og thad gengur MJÖG haegt, en er thó ad koma adeins. Ég er bara alltof feimin ad nota thad litla sem ég kann..... en thetta kemur allt saman smám saman bara. Er líka í tíma sem fer fram á ensku og heitir World Civilization, mjög skemmtilegur tími. � morgnana frá 9-1 er ég í svona félagsvinnu. Thetta er hálfgert heimili fyrir fólk sem er ad deyja og fólk sem er med ólaeknandi sjúkdóma. Úff hvad thetta er oft erfitt. Thad eru 5 krakkar tharna sem eru ekki ad deyja en eru med adra sjúkdóma. Thad er einn strákur sem er blindur og heyrnalaus, eina leidin til ad kommúnikera vid hann er med snertingu. Svo er ein stelpa sem er 9 ára en thegar ég sá hana fyrst thá hélt ég í alvöru ad hún vaeri 3 ára, ekki eldri en thad. Thegar hún var 2 ára skildi mamma hennar hana eftir í ruslagámi og thegar hún fannst var hún daudi naest af vannaeringu. Hún er búin ad vera tharna í thessari stofnun í 7 ár og ég hef aldrei séd annad eins tilfelli af vannaeringu. �myndid ykkur verstu myndir af hungursneydum í Afríku og margfaldid med 10. Thetta er ordid eitthvad krónískt hjá henni, hún thyngist bara ekkert. Liggur bara allan daginn upp í rúmi, get eiginlega ekki lýst thessu. Svo verd ég segja frá annarri stelpu. Hún er víst 19 ára og thegar ég sá hana fyrst hélt ég ad hún vaeri 10 ára. Hún er med einhvern sjúkdóm thar sem einhverjar baketeríur eru gjörsamlega ad éta húdina af henni. Hún er strax búin ad missa framan ad öllum puttunum og húdin í andlitinu er eitthvad vafasöm. Svo er hún líka med mjög alvarlegt tilfelli af anemia (man ekki hvad thad heitir á íslensku). Ekki nóg med thad thá er hún med brunasár út um allt á leggjunum og laerunum. Pabbi hennar, thegar hún var 13 ára, hafdi naudgad henni og til ad losa sig vid öll sönnunargögn, thá hellti hann sjódandi heitu vatni yfir hana. Til svo mikid af ógedslegu fólki í thessum heimi. En jaeja, vil ekki gera ykkur öll thunglynd.....
Ég er yfirleitt komin heim 1:30, borda, og fer svo í skólann kl. 2. Er svo í tímum til 6 og tek rútu heim kl.7. En thetta er bara frá mánudegi til fimmtudags, enginn skóli eda vinna á föstudögum sem er mesta snilld í geimi.
Útlensku krakkarnir eru mjög fínir, er farin ad kynnast theim frekar vel. Er mest med indverskri stelpu (sem hefur thó búid í USA mesta hluta aevi sinnar) og heitir Parvathy. Sídan vid komum öll hingad, thá erum vid bara adallega búin ad vera ad fara út á lífid hérna í Guayaquil, lítid vera ad ferdast, erum öll bara ad koma okkur fyrir. Fórum reyndar á strönd um sídustu helgi og gistum í svona strandarhúsi sem var mjög gaman.
� fyrstu hatadi ég gjörsamlega latin tónlist og hatadi ad dansa salsa, en ég er alveg farin ad venjast thví og núna finnst mér thad bara gaman. Var í Ecuadorísku partíi í gaer og fórum svo öll ad dansa eftir thad og ég var bara alveg ad fíla mig, dansadi salsa vid 4 stráka, MJÖG ólíkt mér.
Framundan er bara vonandi meiri ferdalög. Förum til Galápagos Islands í október og svo langar okkur ad fara sudur til Peru einhvern tímann brádum.
Thad lítur út fyrir ad ég verdi hérna bara fram ad jólum.... Allir útlensku krakkarnir verda bara hérna fram ad jólum og thad er ekki víst ad thad verdi bodid upp á thetta prógram fyrir útlendinga eftir jól, fer eftir thví hvort ad thad saekji margir um. Thetta kemur víst allt í ljós bara í nóvember eda desember. Fjórir mánudir er svolítill stuttur tími, en kannski verd ég hvort sem er komin med nóg thá, madur veit aldrei.
En eitt er víst ad ég sakna ykkar allra. Hefdi ekkert á móti ísbíltúr núna og kannski eina Friends spólu.
Ég get ekki lesid bloggid hjá sumum ykkur thar sem íslensku stafirnir fara bara í eitthvad rugl. Gat til daemis ekki lesid sídasta bloggid thitt Dagbjört og ekki heldur thitt Marta María. Thad vaeri ótrúlega gaman ad fara í thessa ferd med thér �sgerdur, en thad getur verid ad ég sé ad fara til Galápagos thá. Thad tharf samt ekki ad vera. Heldurdu ad ég fengi ad fara med? Veistu hvad thad kostar? Hvernig er í skólanum og vinnunum hjá ykkur öllum? Allt slúdur verdur ad vera postad inn á thessa sídu!! Hvernig er nýja íbúdin Ósk?
En jaeja, best ad fara "heim" ad borda.

Hildigunnur at 18:27

fimmtudagur, september 11, 2003

Góðan dag
Ég heiti Dagbjört (fyrir þær sem ekki muna það vegna þess að það er svo langt síðan síðast) og er ekki dugleg að blogga. Vandamálið felst í því að ég er alltaf að hugsa um það að ég ætli nú að blogga um hitt og þetta, "verð bara að muna það", en drullast aldrei til þess. Mér þykir það leiðinlegt. Vonandi fyrirgefið þið mér með tímanum. Plís!

Það er því ekki að undra að margt hefur á daga mína drifið allan þennan tíma og ég vona að ég muni flest af því sem ég er búin að hugsa að ég ætli að skrifa hérna. So here goes:
Ég kom heim frá útlandinu þann 18. ágúst um tíu að staðartíma. Það var svo gott. Ekki heitt. Ekki sveitt. Ekki með lítið lak yfir mér meðan ég sef og samt að kafna. Sem sagt mjög dæligt. Þá tók við tími afslöppunar. Jú, ég passaði Helga Gný í heilan dag sem mun seint teljast til afslöppunar sökum stöðugra uppgötvana hjá honum. Hann meiraðsegja uppgötvar sama hlutinn stundum oft (ja bara mjög oft oft)! Ekki ónýtt það, allavega ekki ef maður er að uppgötva e-ð skemmtilegt eins og honum finnst hann alltaf vera að gera... Hann uppgötvar hárið mitt að meðaltali þrisvar í hvert skipti sem ég hitti hann, rennilása ef það er e-ð svoleiðis í kringum hann og svo eiga hjónin mjög trendí ruslatunnur, eina fyrir lífrænt og eina fyrir ólífrænt og þær glansa báðar! Það er sko stórmerkilegt fyrir lítið fólk. En já, afslöppunarvika. Ég man ekki alveg hvað ég gerði fyrstu helgina mína heima aftur. Kannski getur e-r rímændað mig...? En það var örugglega e-ð ótrúlega spennó!
Skólinn er byrjaður eins og allir vita. Kennararnir vita það samt mest. Þeim finnst gaman að setja fyrir próf og fyrirlestra og ekki skemmir fyrir ef þeir finna út leið til að láta skiladaginn vera þann sama hjá þeim öllum. Allavega flestum. Það er sem sagt íslenskuritgerð, íslenskufyrirlestur, líffræðiritgerð sem verður svo að fyrirlestri hjá mér í janúar, sálfræðifyrirlestur og já, örugglega e-ð fleira sem ég man ekki, allt þetta er fyrir október! Kannist þið nokkuð við þetta stúlkur mínar? Svo eru auðvitað öll prófin sem verða sett fyrir árshátíðarfríið vegna þess að kennararnir verða bara...!
Busadagurinn verður eftir slétta viku. Ég er SVO spennt! Æ kud djöst dæ from tention ræt hír end ná! Eða svona næstum því... Við vorum að hlusta á lögin sem verða spiluð á meðan við löbbum í skólanum í dag. Það er nú stundum gaman að vera með Inspector í bekk... Ji þetta verður svo gaman! Þið verðið að koma og horfa! Mitt takmark er aðeins eitt: Að vera ekki í gegnsæju laki. Það er í lagi og jafnvel mjög hentugt þegar maður er í 40 stiga hita úti á Krít en ekki á �slandi innan um alla í skólanum og það eru allir edrú og að degi til í mikilli birtu. Það einfaldlega gengur ekki. Þess vegna fær Ómar minn ekki að kaupa lakið. Hann var svo sniðugur að kaupa lak fyrir mig áður en við fórum út, keypti fyrir mig, hann og Önnu, og viti menn, ég hefði allt eins getað verið á nærunum. Og svo ekki á nærunum þegar ég var farin úr þeim því að �sdís hótaði mér. Ég er svo kúguð kona. En það var í lagi úti á Krít. Ég ætla ekki að vera tógahóran ógurlega eftir viku.
Eins og þið flestar vitið erum ég og Bjarney saman í bekk. Það er SVO gaman! Tjah, og erfitt stundum... Bjarney á það til að vilja sofa og ekki skrifa og hafa drasl á borðinu sínu. Allt hlutir sem hún ég vil ekki. En hér koma lausnir á þessum leiðu vandamálum:
Ef Bjarney vill sofa þá dangla ég í hana, læt hana fá sér vatn og gef henni eins og tvö tyggjó.
Ef Bjarney vill ekki skrifa þá segi ég henni að fylgjast allavega með og svo getur hún skrifað seinna upp eftir mér.
Ef Bjarney er með drasl á borðinu sínu þá tek ég til.
Svo náttúrlega er ég her human alarm clock og hringi í hana á hverjum morgni klukkan hálfátta, sharp. Ég hef sem sagt fundið tilgang í lífinu.
Svo eigum við bók sem við skrifum allt í. Það er alveg ótrúlega gaman að vita til þess að maður eigi eftir að lesa í henni eftir nokkur ár og hlæja að því hvað maður var vitlaus. Ja eða ekki gaman, fer eftir því hvernig á það er litið.

Gleðifréttir úr sjónvarpsheimum: Pop- Idol keppnin byrjar eftir rétt rúma viku og jeminn hvað ég hlakka til að sjá hana ef þetta er e-ð líkt auglýsingunum sem eru komnar. "In mæ heeeeeed"!
Nicolaj og Julie byrjar aftur 28. september held ég í Danmörku. Ég á frátekið sæti heima hjá bróður mínum sem er með allt danskt.
Footballers Wives byrjar aftur tuttugasta og e-ð september sem þýðir stanslausa gleði og hamingju. Þetta verður æsispennandi!
Sex and the city er byrjað aftur og 2. þátturinn í nýju seríunni verður í kvöld. Líf mitt hefur tvöfaldan tilgang í dag.
Hugsa sér hvað veturinn verður skemmtilegur.

Ég byrja að vinna í Norræna húsinu um helgina. Vonandi verður gaman, vonandi verð ég ekki að vinna með neinum sem kann ekki neitt og vonandi er yfirmanneskjan ekki geðveik. Krossleggjum allar putta!

Kristín eigðu góðan bata. Vonandi verðurðu laus við allar slöngur fljótlega þó öndunarvélin fari kannski fyrr.
Anna Lísa eigðu góðan bata í alvörunni. Vonandi gekk allt vel, kemst kannski að því á eftir.

Ég held bara að ég muni ekkert meira til að skrifa í dag. Ég sem sagt man ekki allt sem ég er búin að hugsa um að ég ætli að blogga um. Vonandi gengur þetta betur hjá mér í framtíðinni (já, ég er félagi og Bjarney líka) og ég mun muna allt sem ég ætla að skrifa. Það má alltaf vona.


Dagbjort at 15:02

Já, ég ætlaði bara að láta vita að ég er enn á lífi í Blogg-heimum. � öndunarvél og full af slöngum, en á lífi engu að síður.
Kristín at 13:23

mánudagur, september 08, 2003

hae hae kruttur, sorry ad eg hef ekki skrifad mjog lengi, vonandi erud tid ekki bunar ad gleyma mer. Alla vega er komin til Finnlands (fyriri longu). MAn ekki hvar eg var i interrailnum tegar eg skrifadi ykkur sidast. Alla vegana i lokin vorum vid i tyskalandi, hittum skiptinemavini okkar tar og var otrulega gaman og drukkid mikid af bjor og skemmt ser vel!! Annars er buid ad vera alveg fint herna, finnskan kemur alltaf meira og meira med hverjum deginum, alveg agaett i vinnunni, sko folkid en eg myndi nu ekki vilja vinna a kaffuhusi tad sem eftir er, otrulega skritid lika ad vera ekki ad fara i skola svona a haustin. Annars er bara buid ad vera busy herna, hitta alla sem eg tekki, fara ut a land i ferdir o.sl. Annars ta er eg i svona public tolvu sem er okeypis og tad er svo long rod ad eg verd ad haetta. Kem svo heim 24. September. Fer svo til Sudur-Ameriku 29. hei ja Hildigunnur eg kem til Ekvador i kringum 6. oktober, eg fer svo i ferd i frumskoginn, sem sagt gonguferd fra fimmtudegi fram a sunnudag, og mamma sagdi ad ef tu vaeriri ekki upptekin ta ta maettirru orugglega alveg koma med okkur. ALla vegana lattu mig vita og ertu med eitthvad simanumer tarna uti eda kemstu a netid eda e-d. Annars ta er eg buin ad gera of margt herna uti tannig ad eg nenni ekki ad segja fra tvi i tolvu, eg skal frekar bjoda ykkur i kjaftakvold heima ok??? ;) Se ykkur fljotlega kruttis
Asgerdur at 11:42

sunnudagur, september 07, 2003

Hæ hæ
Jæja nú er maður kominn aftur til �slands og það er náttúrulega alltaf jafn gaman. � Spáni var ótrúlega gaman og tíminn leið hratt eins og gerist og gengur þegar maður skemmtir sér. Hótelið okkar var frábærlega staðsett eða alveg við ströndina og á hverju kvöldi röltum við eitthvað, að kíkja á götusalana, á veitingastaði auðvitað og svo prófuðum við tvisvar svona mini-golf, það var mjög gaman og þrautirnar á golf-brautunum voru eftirlíkingar af svona þekktu eins og skakki turninn í piza, eiffel-turninn, strumpahús, frelsisstyttan og margt fleira. Eitt af því skemmtilegasta sem við gerðum voru ferðir í Alhambra-höllina í Granada og til Gíbraltar. Fyrir þá sem vita það ekki var Alhambra höll mára sem voru múslimar og konungshjónin Ferdinand og �sabella (sem voru kristin) tóku svo þar völdin á 15. öld (held ég alveg örugglega). Þetta var bara ÓTRÚLEGA gaman og við skoðuðum allt og meira segja móttökusalinn þar sem er sagt að Kristófer Kólumbus hafi komið í þegar hann vildi fá styrk hjá konungshjónunum til að sigla...æ þið munið fjólubláa sögubókin;) Allavena hefðum við ekki viljað missa af þessu! Önnur frábær ferð var til Gíbraltar en eins og margir vita haf Bretar verið með yfirráð þar síðan 1700 og eitthvað. Þar var eins og maður væri kominn í annað land, allstaðar töluð enska, rauðir póstkassar og símaklefar og löggurnar með þið vitið þessa háu lögguhatta með stjörnunni á. Við keyrðum í litlum rútum upp Gíbraltar-klettinn og stoppuðum nokkrum sinnum á leiðinni, m.a. við útsýnispall þar sem sást til Afríku! En það skemmtilegasta var að sjá apana sem halda sig í hlíðum Gíbraltar-klettsins. Þeir eru þvílíkt forvitnir og spakir en eru auðvitað rándýr (eins og fararstjórinn sagði) og við áttum ekki að klappa þeim heldur þeir að klappa okkur enda geta þeir bitið. Einn stór api tók t.d. ís af einni konunni og smjattaði svo á honum, einnig hoppuðu þeir á allar rúturnar og reyndu að komast inn í þær svo ekki mátti hafa opna glugga þar en bílstjórinn hafði pínu rifu og lítill api reyndi alltaf að troða hausnum þar í gegn og þá náttúrulega hlógum við mikið!! Ojú sólin skein á hverjum degi en við fórum einu sinni í sólbað á ströndinni í 2 tíma og lágum stundum í sundlaugargarðinum en bara stutt í einu. Svo fórum við í dýragarð sem var mjög flottur og meira að segja leðurblökur héngu yfir okkur án þess að net eða eitthvað væri á milli! Við fórum líka til Malaga að skoða okkur um og svo auðvitað skoðuðum við bæinn okkar líka Torremolinos. Við hefðum alveg getað gert fleira sem við höfðum talað um en síðustu dagana var maður bara svo dasaður í sólinni! Og hvað haldið þið, ég komst að því að strákur sem fór oft með Grétari í borðtennis á hótelinu er náskyldur mér takk fyrir, við erum þremenningar!Fyndið! Ég veit ekki hvar ég á að stoppa, frá svo mörgu að segja en ég segi ykkur frá hinu þegar við hittumst! Allavena frábær ferð í alla staði!
En í annað, ég fór í brúðkaup í gær og það var mjög gaman og á morgun byrja ég að vinna...svaka spennó;)
En sjáumst
Kveðja,
Marta María

Marta María at 12:26

laugardagur, september 06, 2003

Washington, DC

Hæ, loksins skrifa ég aftur. Ég verð að viðurkenna að ég er ekki búin að vera nógu dugleg að blogga undanfarið en ég ætla að reyna að bæta úr því í framtíðinni. Ég var bara að koma heim núna rétt áðan en tvær vinkonur mínar buðu mér út að borða í tilefni af afmælinu mínu um daginn =) Maturinn var rosalega góður og svo fékk ég ostaköku í eftirrétt og þjónarnir komu syngjandi inn með hana handa mér með logandi kerti á henni og það var skrifað á diskinn: Til hamingju með afmælið Inga - á ensku auðvitað, sætt finnst ykkur ekki?
� afmælisdaginn sjálfan gat ég samt ekki gert neitt því að ég var í tíma til hálf tíu um kvöldið. Ég hringdi samt heim og heyrði í fjölskyldunni heima. Svo fékk ég líka fullt af emailum frá vinunum heima - takk stelpur mér þótti rosalega vænt um að þið mundum allar eftir mér þó að ég væri farin frá klakanum =) Svo fékk ég reyndar pakka frá Ingibjörgu og Laufeyju en hann var samt ekki ætlaður sem afmælisgjöf en það vildi svo heppilega til að ég fékk hann akkúrat þennan dag. � pakkanum var nýtt líf (Laufey skrifaði grein í það, endilega lesið hana) og íslenskt nammi og harðfiskur. Núna er ég að láta alla smakka íslenskt nammi og þurkaðan fisk sem þeim finnst mjög skrítið.
Skrítni herbergisfélagi minn er að flytja út um helgin - YES. Nei þetta er illa sagt en hún virkilega fór og fer í taugarnar á mér. Ég og Katie, hinn herbergisfélagi minn, erum frekar ánægðar að losna við hana, auk þess þá fáum við meira pláss og þurfum ekki að sofa í koju og getum setið í rúmunum okkar!!
Það er svo sem ekki mikið að frétta af mér, fótboltinn tekur mikinn tíma og það er nóg að gera í skólanum. Við erum búnar að eiga marga útileiki undanfarið og þá kemst ég náttúrulega ekki í tíma en framundan eru margir heimaleikir svo að það verður betra.
Það eru 6 stelpur úr fótboltanum sem búa í húsi rétt hjá skólanum og þær halda partý næstum um hverja helgi en annars er ekki mikið að gera hérna - maður þarf náttúrulega að vera 21 árs hérna til að geta farið á skemmtistaði. Maður kemst reyndar inn á diskótek þegar maður er eldri en 18 ára en það er svo langt að fara þangað að ég hef ekki farið ennþá en mun samt örugglega fara einhverntímann. Frekar fúlt að vera loksins orðin tuttugu ára og mega löglega gera allt heima á �slandi en þá tek ég upp á því að flytja til Bandaríkjanna þar sem maður þarf að vera 21 árs. Ekki mjög sniðugt ha ;) Það er samt rosalega gaman hérna hjá mér. Maður getur alltaf fundið sér eitthvað annað til dundurs. Það er samt mikið bara að hanga og spjalla en það er fínt líka sérstaklega ef maður er að spjalla við skemmtilegt fólk.

Hafið það gott á klakanum, Kossar og knús =)

Inga at 04:23